Sevgili Kuzey Bebek, bugün 06.02.2020 ve senin dünyadaki altıncı ay’ın. Üniversite nedeniyle Eskişehir’deyim ve ne yazık ki şu an yanında değilim, fotoğraflarınla idare ediyorum. 💙 Fakat bir aksilik çıkmazsa bir yaşında oradayım. Ne getirmemi istersin ? 🙃 Uzaktan kumandalı araba ? Lego ? Robot ? Henüz hiçbiri değil mi, bir iki sene sonra tüm bunları öğrendiğinde alırım o halde 😄
Görmeyeli o kadar büyümüşsün ki zamanın nasıl bu kadar hızlı akabildiğine şaşırdık Selen teyzen ile birlikte. Uzun bir aradan sonra sizin eve geldiğimizde annen ile karşıladın bizi, onun kucağındaydın. Yaptığımız şebeklikleri mi yoksa bizi mi tanımaya çalışıyordun bilinmez, pek bir ciddiyetle inceledin.
Salona geçtik sonra, Selen teyzenin verdiği inanılmaz tatlı ayıcığı açtık önce. Çok sevdin. Ardından benim aldığım ‘Cesur Tavşan Hopi‘ adlı kitabı. Resimleri o kadar dikkatle inceledin ki bak buraya yazıyorum, ileride çok başarılı işler yapacaksın. Yeter ki çok çalış 💐 “Ece teyzem yıllar öncesinden tahmin etmişti.” dersin.
O gün annen ben, sen ve Selen teyzen hep birlikte mutfakta oturduk, yedik, içtik, sohbet ettik. Arka fonda çalan şarkımız ise en güzeliydi : Otobüsün tekerliği yuvarlak, yuvarlak, yuvarlak 🎼 (ne zaman duysam aklıma sen ve o günümüz geliyor.) Ciddi bir konudan bahsetsek bile o şarkının arka fonda çalıyor olması öyle komikti ki 😃
Doya doya sevdik, kokladık, öptük seni. Ben tekrar Eskişehir’e dönmeden iki gün önce de mini bir fotoğraf çekimi yaptık sana. Büyüyünce “Aaa Ece teyze bunları sen mi çektin? ” diye sorarsan, “nasıl hatırlamıyorsun Kuzeey” diyebilirim, zira 4 saat sürdü seni şekilden şekle sokmamız ve binbir çeşit poz yakalama maceramız 😅
Günün fiyaskosu, seni Elif’in (annenin) yaptığı pasta ile fotoğraf çekmek istediğimde bir anlık dalgınlığımız sonrası elini pastaya daldırman oldu. Sonra dedik “battı balık yan gider, istediğini yapsın” Sen de şu şekilde pastayı mıncıklamayı tercih ettin teyzecim. Nasıldı, yumuşak mıydı pasta 😃
Aramızda şu an yine mesafeler var ve ben seni bir sonraki görüşümde yine çook büyümüş olacaksın. Annen ile Selen teyzenin sohbetini de çok özlüyorum, başka şehirde okumanın en büyük eksisi de bu sanırım.
Gideyim de biraz Selen teyzenin bizi çektiği videomuzu izleyeyim. Hani şu, seni kucağımda hoplatıp döndürdüğüm ve o zat-ı şahane sesimle “otobüsün tekerleği yuvarlak” şarkısını seslendirdiğim videoyu. Biraz daha büyü de sana da izleteceğim 🙂 (sesimle dalga geçmek yok ama)
O zaman bu şarkı benden tüm yeni ebeveynlere, teyzelere, amcalara, büyükanne ve büyükbabalara gelsin :
Seni çok seviyoruz Kuzey Bebek 💙 Okullu olduğunda bu yazdıklarımı kendi başına okuyabildiğin günler de gelecek. Biz de sana bakıp “Vay be, daha dün bebekti, ne çabuk büyüdü.” diyeceğiz…
ece özer '' 